Uit je comfortzone

Af en toe vinden mijn partner en ik het tijd om iets te doen dat buiten onze comfortzone ligt en we dus nog nooit gedaan hebben. Wij houden van fietsen en wandelen. Tijdens een wandeling door de Drunense Duinen zie ik dan regelmatig mountainbikers langskomen die heerlijk op zo’n fiets stoer door de bossen racen. Dat lijkt me dan heerlijk maar meteen denk ik dan ook dat is niets voor mij, daar ben ik niet sportief genoeg voor, wat moet ik dan aan op zo’n fiets, dat ziet er vast niet uit. Je kent het wel die bekende stemmetjes.

Maar het was weer eens tijd voor een uitdaging en we besloten om te gaan mountainbiken in de bossen. Lekker buiten, lekker actief en nieuw voor ons. Dus op zoek naar informatie op internet over hoe en wat. Mountainbikes met helm konden we huren en een (beginners)route gevonden. Dat werd hem.

Enthousiast

Enthousiast vertelde ik rond wat we gingen doen. Maar de omgeving reageerde niet zo enthousiast als ik. Er werd wat stiekem gelachen, opmerkingen werden er gemaakt: wat ga je nu toch doen, kijk maar uit, jullie gaan volgende week op vakantie of hou maar een plekje vrij op je gips kan ik er wat opschrijven. Oeps, schoot het direct door mijn hoofd zou het dan zo gevaarlijk zijn, we hebben toch een beginnersroute, we hoeven toch niet zo hard te fietsen.

Op de dag dat we gingen was ik gewoon nerveus, was dit nu wel zo leuk, kan ik dit wel, wat als ik flink onderuit zou vallen. Kortom daar waren ze weer die stemmetjes. Maar ik wilde het toch doen en bedacht dat als het niets is ik gewoon weer af kon stappen. We kregen de fietsen, een helm op en we zagen er lekker stoer uit. Dus op weg dan maar. In het begin had ik de bibbers in de benen maar eenmaal op pad in het bos was dat snel verdwenen. Wat was het leuk en wat een heerlijke tocht hadden we gemaakt. We reden ons eigen tempo, weren ingehaald door ervaren mountainbikers maar dat deerde ons niet. Wij deden het zoals voor ons goed was. En wat hebben we genoten. Het is zeker voor herhaling vatbaar. Uiteindelijk was ik trots op mezelf dat ik het gedaan had. En we konden gewoon op vakantie en nog geen schrammetje op mijn lijf.